Τα κονδυλώματα είναι μικρές θηλωματώδεις βλάβες, συνήθως στη γεννητική και περιπρωκτική περιοχή. Οφείλονται στον ιό HPV και μεταδίδονται μέσω της ελεύθερης κι όχι μόνο, σεξουαλικής επαφής. Στις μέρες μας, η ιογενής λοίμωξη των κονδυλωμάτων θεωρείται η πιο συχνή σεξουαλικώς μεταδιδόμενη πάθηση και προσβάλλει εξίσου τις γυναίκες και τους άνδρες. Ποσοστό 50-70% των ενεργών σεξουαλικά ατόμων εκτιμάται ότι θα προσβληθούν από τον ιό HPV κατά τη διάρκεια της ζωής τους, ενώ σε κάθε σεξουαλική επαφή χωρίς προφύλαξη, με άτομο που έχει μολυνθεί από τον ιό, υπάρχει 70% πιθανότητα να μολυνθεί και ο/η σύντροφός του. Τα κονδυλώματα θα εμφανιστούν σε μόλις 10% των ατόμων που φέρουν τον ιό HPV, καθώς σε αρκετές περιπτώσεις ο ιός καταπολεμάται από το ανοσοποιητικό σύστημα και δεν εκδηλώνεται, παραμένοντας σε λανθάνουσα κατάσταση.
Υπάρχουν περίπου 70 διαφορετικοί γονότυποι του ιού HPV και διακρίνονται σε υψηλού κινδύνου και σε χαμηλού κινδύνου. Οι πρώτοι είναι υπεύθυνοι για την εμφάνιση διαφόρων δυσπλασιών, καθώς και για την εμφάνιση καρκίνου, κυρίως για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας. Οι τελευταίοι, σχετίζονται κυρίως με τα κονδυλώματα, με τους γονότυπους HPV 6 και 11 να είναι υπεύθυνοι για το 90% των περιπτώσεων.
Η μετάδοση των κονδυλωμάτων γίνεται με τη σεξουαλική επαφή (κολπική, πρωκτική, στοματογεννητική), καθώς και με κάθε επαφή με το δέρμα, ή το στόμα. Η μετάδοση των κονδυλωμάτων είναι πιο εύκολη όταν υπάρχουν κλινικά ορατά κονδυλώματα, ενώ στις υποκλινικές περιπτώσεις η μετάδοση των κονδυλωμάτων είναι σημαντικά μικρότερη, αλλά όχι ανύπαρκτη. Η εμφάνιση των κονδυλωμάτων γίνεται είτε σε εσωτερικές είτε σε εξωτερικές περιοχές των γεννητικών οργάνων (εσωτερικά κονδυλώματα και εξωτερικά κονδυλώματα). Πολλές φορές, παρατηρείται και εκτεταμένη εξάπλωσή τους στις γύρω περιοχές. Ο ιός εισέρχεται στο δέρμα και τους βλεννογόνους, μέσω μικρών αμυχών στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, οι οποίες δημιουργούνται κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής.
Τα κονδυλώματα σπανίως μπορεί να προκαλέσουν κνησμό (φαγούρα) ή αίσθημα καύσου. Οι περιοχές που εμφανίζονται με μεγαλύτερη συχνότητα είναι το πέος, το όσχεο, η βουβωνική περιοχή και η περιπρωκτική χώρα για τους άνδρες, ενώ για τις γυναίκες ο κόλπος, το αιδοίο, ο τράχηλος της μήτρας και η βουβωνική και περιπρωκτική χώρα. Σπανιότερα εκδηλώνονται στα χείλη, στο λάρυγγα, στα χέρια και στο στόμα.
Τα κονδυλώματα εμφανίζονται ως μικροί όγκοι που μοιάζουν με κρεατοελιά, δηλαδή θυλωματώδεις σχηματισμοί στην περιοχή του πέους, του τραχήλου, του κόλπου, του αιδοίου, του πρωκτού, του ορθού κ.ά.
Για να καταλάβει κανείς αν έχει κονδυλώματα, πρέπει να επισκεφθεί τον γυναικολόγο ή τον δερματολόγο, ώστε να γίνει κλινική εξέταση. Συνήθως είναι ορατά με γυμνό μάτι και ο γιατρός μπορεί να τα εντοπίσει μέσω απλής εξέτασης. Απαιτείται ωστόσο και τεστ ΠΑΠ, καθώς και κολποσκόπηση. Αναλόγως με την περιοχή στην οποία εντοπίζονται μπορεί να χρειαστεί κολποσκόπηση ή και πρωκτοσκόπηση. Είναι σημαντικό να απευθυνθεί κανείς σε γιατρό για τη διάγνωση, διότι θα πρέπει να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να πρόκειται για μια άλλη πάθηση που μοιάζει με αυτήν και παρουσιάζεται με τα ίδια συμπτώματα. Πολλές φορές μπορεί να τα μπερδέψουμε με σπίλους, απλά σπυράκια, κρεατοελιές ή και αιμορροΐδες.
Αν και σε κάποιες περιπτώσεις τα κονδυλώματα μπορεί να εξαφανιστούν από μόνα τους, συνιστάται η άμεση αντιμετώπισή τους με ειδικές θεραπείες. Ανάλογα με τον αριθμό και το μέγεθος των βλαβών, η αντιμετώπιση κονδυλωμάτων γίνεται με τις εξής μεθόδους:
-Αντιμετώπιση με καταστροφικές μεθόδους, με CO2 Laser, κρυοθεραπεία, διαθερμοπηξία και χειρουργική αφαίρεση
-Αντιμετώπιση με τοπικές κρέμες, που όμως εμφανίζουν μειωμένη αποτελεσματικότητα και συχνές υποτροπές.
